Πολλοί, που δεν κατέχουν τα μυστικά τεχνάσματα της προπαγάνδας, ακόμα και μέσα στο ΠΑΣΟΚ, αναρωτιούνται γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν πήρε οικονομικά μέτρα από την επομένη της ανάληψης της εξουσίας στις 4-10-2009, δηλαδή τότε που τα spreads ήταν κάπου 170 μονάδες, αλλά άφησε να παρέλθει τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα αφενός η χώρα να διασυρθεί διεθνώς και αφετέρου να μας κοστίσει αυτή η αργοπορία πολλά δισεκατομμύρια ΕΥΡΩ από τα υψηλότερα επιτόκια δανεισμού;
πραγματική πολιτική, αλλά βάσισε και βασίζει την επιβολή του και την εξουσία του στην προπαγάνδα. Από τη στιγμή που θα γίνει αυτό αντιληπτό, είναι εύκολο να καταδειχθούν οι πρακτικές του και να αδρανοποιηθεί.Υπάρχει λοιπόν ένα κεφάλαιο στην τέχνη της προπαγάνδας που λέγεται «Η Τεχνική της Υποβολής». Μια λοιπόν από τις δέκα προϋποθέσεις αυτής της τεχνικής είναι και το ότι, οποιοδήποτε μέτρο λαμβάνεται, θα πρέπει να δημιουργεί την εντύπωση ότι συμβαδίζει με το κοινό αίσθημα. Δεν θα πρέπει λοιπόν ποτέ να υπάρξει αιφνιδιασμός της Κοινής Γνώμης, αλλά θα πρέπει αυτή να προπαρασκευαστεί κατάλληλα πριν από κάθε ενέργεια που μπορεί να την αιφνιδιάσει και να την κάνει να αλλάξει απότομα στάση. Ο Γκαίμπελς, για παράδειγμα, όταν ήθελε να επιβάλει νέες περικοπές στα δελτία των τροφίμων, φρόντιζε να κυκλοφορούν από πριν οι ανάλογες φήμες, ώστε να προετοιμάζει ψυχολογικά τον Γερμανικό λαό.
Στη δική μας περίπτωση, όπου ο κ. Παπανδρέου, είχε υποσχεθεί τα πάντα προκειμένου να πάρει την εξουσία, φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν στις 5-10-2009 ή κάπου εκεί κοντά, ξαφνικά ανακοίνωνε τα μέτρα που ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα!!! Η Κοινή Γνώμη, εκεί που υπολόγιζε ότι απαλλάχτηκε από τη Νέα Δημοκρατία και την πολιτική που αυτή είχε εξαγγείλει προεκλογικά και περίμενε να ανασάνει, ξαφνικά θα διαπίστωνε ότι εξαπατήθηκε άγρια από το ΠΑΣΟΚ. Ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Απλά το ΠΑΣΟΚ δεν θα ήταν σήμερα στην εξουσία.
Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν, ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕ ΣΚΟΠΙΜΑ και όχι από ασχετοσύνη ή άγνοια των πραγματικών οικονομικών στοιχείων, όπως πολλοί προπαγανδιστές του θέλουν να μας πείσουν, προκειμένου αφενός να εκθέσει τη Νέα Δημοκρατία, αφετέρου να έχει όλο το χρόνο για να προετοιμάσει την Κοινή Γνώμη. Στη λογική αυτή εντάσσονται και δημοσκοπήσεις (ή αλλιώς Greek Statistics), που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι ο λαός επιθυμεί τα σκληρά μέτρα ή εκείνο το «χοντροκομμένο» ότι δήθεν κάποιοι σταματούν τον κ. Παπανδρέου στο δρόμο και του προσφέρουν ένα μισθό τους «για την πατρίδα».
Το ΠΑΣΟΚ όμως δεν σταμάτησε μόνο σ’ αυτή την τεχνική, αλλά ταυτόχρονα και στην προσπάθειά του να τα φορτώσει όλα στην τελευταία πενταετία της Νέας Δημοκρατίας, εξέθεσε τη χώρα, αλλά και την αξιοπιστία της ίδιας της ΕΕ διεθνώς, κάτι που οδήγησε αφενός σε αύξηση του κόστους δανεισμού, αφετέρου σε πρόβλημα στο ΕΥΡΩ και στο θυμό των Ευρωπαίων Εταίρων μας.
Το κόστος λοιπόν του από εδώ και πέρα δανεισμού, τα εξ αιτίας αυτού του δανεισμού σκληρά οικονομικά μέτρα και ο διεθνής διασυρμός της Ελλάδας αλλά και της ΕΕ, είναι το τίμημα για να επιτύχουν τα προπαγανδιστικά τρικ του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου αυτό μεν να παραμένει στην εξουσία, η δε κρατικοδίαιτη άρχουσα τάξη, που το πατρονάρει, κοντά στα Δημόσια Ταμεία.
Είχε λοιπόν δίκιο ο Αντώνης Σαμαράς που φώναζε από την αρχή να ληφθούν κάποια μέτρα, τα οποία φυσικά θα ήταν πολύ πιο ηπιότερα από αυτά που πήρε τελικά το ΠΑΣΟΚ, χάριν της προπαγάνδας του.
ΥΓ. Μετά τα μέτρα στο Δημόσιο Τομέα, με την ίδια ακριβώς προπαγανδιστική μέθοδο, προετοιμάζεται η Κοινή Γνώμη για την κατάργηση όλων των εργασιακών "κεκτημένων" και στον ιδιωτικό τομέα. Τα μέσα προπαγάνδας του καθεστώτος, δηλαδή τα ΜΜΕ,
Για να μην ξεχνιόμαστε, εδώ θα βοηθήσουν το καθεστώς και οι κομματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Άλλωστε γι' αυτό υπάρχουν.
Πηγή: http://hassapis-peter.blogspot.com/2010/03/3.html
Μια ματιά θα σας πείσει.
έχουν στραφεί πλέον προς αυτή την κατεύθυνση.
ΥΓ. Μετά τα μέτρα στο Δημόσιο Τομέα, με την ίδια ακριβώς προπαγανδιστική μέθοδο, προετοιμάζεται η Κοινή Γνώμη για την κατάργηση όλων των εργασιακών "κεκτημένων" και στον ιδιωτικό τομέα. Τα μέσα προπαγάνδας του καθεστώτος, δηλαδή τα ΜΜΕ,
Για να μην ξεχνιόμαστε, εδώ θα βοηθήσουν το καθεστώς και οι κομματικές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Άλλωστε γι' αυτό υπάρχουν.
Πηγή: http://hassapis-peter.blogspot.com/2010/03/3.html
Μια ματιά θα σας πείσει.
έχουν στραφεί πλέον προς αυτή την κατεύθυνση.